Daar is de lente, lekker motorweertje. Steeds meer mensen kopen een motor, in België zijn we met meer dan 100.000 ‘motards’. Daarvan zijn er in 2013 vier en vijftig – 54 – in een motorongeval gestorven. Zestien meer dan in 2012. Het aantal ongevallen met kwetsuren is dan wel gedaald, van 1730 gekwetsten naar 1632 in 2013. In maart zijn er 20 % meer ongevallen zonder een andere partij in de buurt. Puur en alleen uit de bocht, van de baan, tegen een obstakel… Motards die uit hun winterslaap komen en zichzelf overschatten wellicht.
Tot daar de ruwe feiten. De oorzaken van deze ongevallen zijn heel simpel uit te leggen: een menselijke fout (inschattingsfout meestal) van de motorrijder zelf, of van de andere weggebruikers.
Sinds zeven jaar verplaats ik mij regelmatig met de motor. Het is 95 % woon-werkverkeer, en dat schrijf ik niet enkel omdat de fiscus misschien mee leest. Vrije tijd breng ik ook graag op twee wielen door: mountainbiken of met de racefiets door de Vlaamse Ardennen koersen. Ik neem enkel de motor als de zichtbaarheid goed is, als het droog weer is, als de wind niet boven de vier beaufort waait. Motorkledij met veiligheidsschoenen, stevige handschoenen en hopla: heerlijk cruisend naar een klant of zelfs voor een speech ‘s avonds laat ga ik de baan op. Ik blijf in de winter ook rijden bij droog weer, dan blijf je de routines oefenen, de alertheid trainen onderweg. Slechts één procent van alle kilometers in België wordt met een motor afgelegd. Toch zijn er 12 % van de verkeersdoden motards.
Performant.
Mijn Kawasaki Versys 1000 is een performant beestje, ik zit iets hoger dan de gemiddelde motorrijder, hij kan per definitie ook off road, maar is vooral een baanmotor die ergonomisch comfort met kracht en souplesse combineert. Concentratie is het sleutelwoord. Je kan je geen seconde onoplettendheid permitteren. Dat maakt het fysiek en mentaal ook een vermoeiende bezigheid. Een motard moet zijn machine aankunnen, even performant zijn dus. Mentale performantie noemen we concentratie.
Je kan door een hoge graad van concentratie een pak pro actiever en veiliger gaan rijden. Het heeft m.i. minder met techniek te maken. Wel met lef, inschattingsvermogen, fysieke conditie en mentale frisheid. Als motard moet je ogen op je kont hebben, moet je scherp zijn en goed uitgeslapen op je machine stappen, en moet je vooral mild en geduldig omgaan met andere weggebruikers die jouw snelheid niet kunnen inschatten. Als we met z’n allen elkaar wat beter zouden begrijpen, en de nodige voorzorgen nemen: van veiligheidskledij tot rijden bij goede omstandigheden, aan de juiste en aangepaste snelheid… dan is er nog een mooie toekomst voor de motard. Het is namelijk ‘zalig’ en zeer ‘zen’ om met de motor naar het werk te rijden. Geen telefoons, geen afleiding, pure concentratie en puur rijplezier, ook al is het soms laveren tussen de leasewagens met hun PC-lezende, smartphone bedienende, bestuurders. Je weet niet wat je allemaal ziet van op een motor… ik voel me inderdaad soms een voyeur, maar nooit voor lang (afleiding is niet goed): ik ben al snel weer weg.
