We zitten in de laatste rechte lijn van het jaar 2017. Het laatste kwartaal, de laatste acties. Gas geven om het jaar in schoonheid te eindigen, dat gaan we doen! In het boek ‘Focus via Pace’ vind je een pak tips om beter te presteren, inclusief een  vragenlijst die je een spiegel voorhoudt over je energievoorraad, je eigen authenticiteit, je vermogen om constructief te denken, je enthousiasme.  Jezelf scoren helpt om jezelf beter te leren kennen.  Vandaag daag ik je uit om jezelf te scoren op twee items.

Hoe goed kan jij de FOCUS houden? Hoe goed kan je DOORZETTEN?  Een moment van zelfreflectie om dan jezelf te scoren, dat geeft al een behoorlijk inzicht. Inzicht dat je kan motiveren om steeds beter te worden in de kunst van het focussen. Die kunst is beschreven in het boek én e-book. Het antwoord op de twee vragen: scoor jezelf op een schaal van 10 op FOCUS en DOORZETTEN, dat weet je binnen enkele minuten, lees door en scoor!

FOCUS       1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Je kan je goed focussen op je actie (studeren, vergaderen, lezen) waarop je wil focussen. Stel dat je dat kan zeggen over de laatste weken, dan heb je een vette 10 op focus, je laat je niet afleiden. Als je tijdens een proces van vergaderen, studeren, lezen, mails schrijven, onderhandelen, goed de concentratie en de focus kan houden, je steeds goed alert kan blijven: 10! 

Laat je je gemakkelijk afleiden, door interne stemmen of stemmingen, laat je je afleiden door externe factoren zoals geluiden, geuren, uitnodigingen voor het voetbal of geroddel van collega’s… dan scoor je op FOCUS een pak lager. Heb je op het einde van de dag het gevoel ‘wat heb ik nu maar gedaan, ik had zoveel meer willen doen..’ Heb je er écht last van, dat je bijna nooit je eigen beslissingen kan omzetten tot daden en acties (omdat anderen je komen storen, omdat je veel op het web zit te surfen, omdat….), dat je je heel moeilijk kan blijven concentreren op iets waarop je je eigenlijk wil concentreren.. dan zit je in de buurt van 2 of 3..

DOORZETTEN    1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Je neemt je voor: ik ga er voor. Ik doe het NU, en je kan je focus richten op je taak, je job…en je kan dat goed volhouden. Wat er ook op je pad komt van tegenslagen, vertragingen, gezaag van anderen. Je kan doorzetten, volhouden: dan heb je een 8 of een 9. Een 10 geef je jezelf als je dat al jaren zo doet. Altijd, hyperconsequent, doorzetten tot het doel bereikt is, of tot het doel tot een ander doel is getransformeerd. (markten, omstandigheden privé, tegenslagen..). Topsport is enkel voor mensen met een 10 weggelegd.

Je neemt je voor: ik ga er voor. En er komt een telefoontje tussen, je hebt het jezelf beloofd om het vandaag te doen, je hebt iemand anders het vandaag te doen. Het komt er niet van. Je koos om eerst andere dingen te doen, dat kan gebeuren. Het is al vijf uur in de namiddag en je voelt geen energie meer. Je stelt uit. Je hebt niet doorgezet. Ondanks de belofte aan jezelf of aan anderen. Dat patroon herken je, dat komt vaker terug. Dan scoor je laag op doorzetten. Je denkt wel dat je het echt wil, je hebt de focus op je lijstje, en na drie items op het lijstje geef je het op, of stel je het uit. Lage score dus.

Meer licht

Ik wens je voor dit eindejaar nog een mooie eindsprint,  met focus en doorzetten als rode draad. Met presteren en pauzeren in balans. Op het moment dat ik dit schrijf resten ons nog 9 dagen, en dan is het weer zo ver. Hoe ver vraagt u zich misschien af. Op 21 december om half zes in de vooravond keert en transformeert de natuur. Dan is het zo ver. Dan worden de dagen weer langer. Dan vangen we dagelijks weer meer licht.

Inspiratie nodig als nieuwjaarscadeau aan jezelf of aan een goede vriend? Bestel het boek  ‘Focus via Pace’ met één klik of download via die link een pre read van 16 pagina’s.  Ik wens je veel inspiratie en leesplezier.

Faalangst, een normaal fenomeen. Zelfs topondernemers, topsporters, topministers hebben er last van. Nooit meer faalangst is utopisch. We kunnen leren die angst toe te laten, er vervolgens een plaats aan te geven, om dan ondanks de onzekerheid van het resultaat van ons acties, toch in in actie te schieten.

Faalwinst is leren uit die angst, leren uit de fouten die je gemaakt hebt in het verleden, en vanuit dat bewustzijn: fouten maken màg en falen mag ook en ik ga door. Wat anderen ook van mij denken. Laat hen denken wat ze willen, ik weet wat ik wil: doorzetten tot mijn project lukt.

Op dinsdag 28 november gaan we in de namiddag tijdens een 2 uur durende workshop in de Zebrastraat te Gent ervaren hoe we dat principe in de praktijk kunnen brengen. Failing Forward organiseert, wij verzorgen één van de zes workshops. Volg deze pagina en verneem méér in de komende weken.

Conferentie

België in het nieuws. En hoe.  De Tijd interviewt bekende opinionmakers met de vraag: “kan het zo verder?”  én “wat moet er volgens u gebeuren” De meesten antwoorden op vraag één: “neen”  en verder “de vakbonden lichten hun leden niet juist in. De Waalse politici zitten achter het Waalse saboteerwerk van de vakbond. De kleine man zal betalen.” De teneur bij de antwoorden op vraag twee: “we moeten praten. Minimale dienstverlening afdwingen. We moeten opnieuw fier zijn. De vakbond moet het beter aan de mensen uitleggen.” Het is een zeer korte weergaven van het taalgebruik der geïnterviewden.

De woorden “moeten”, “niet” en “zo gaat het niet verder” komen bij alle vijftien wijzen aan bod ( Wouter Torfs, Roland Duchatelet, Marcia De Wachter…). Ze bedienen zich allen van dezelfde woorden als de vakbondsleiding. Het verbale gevecht wordt met negatief taalgebruik gestreden. Men vecht verbaal voor het halen of proberen halen van gelijk. Ieder zijn gelijk. Vanuit de ivoren toren of van op straat.

Mochten al deze mensen die het allemaal goed voor hebben met de andere mensen, hun leden, hun kiezers, hun werkgevers, hun werknemers, eventjes ànders kunnen denken… Mochten zij hun “gelijk” bij de start van een gesprek in de koelkast steken. Met daarbij hun “grenzen” en hun “voorwaarden”. Mochten zij constructief kunnen denken in de richting van een simpele “win – win “. Mochten zij hun “ego” in het diepvriesvak kunnen stoppen, en zich moedig en open kunnen opstellen. De “vooroordelen” en “aannames” in de groentebak, de koelste plek in de koelkast. Om dan met een warm hart opbouwende ideeën te laten opborrelen.  De Leeuw en Leemans lopen lachend op straat tijdens de betogingen die het land en zijn geloofwaardigheid ontwrichten. In de TV-studio’s en op het podium kijken ze zuur en verontwaardigd en vallen ze iedereen die verantwoordelijkheid draagt, regerende politici en werkgevers (zolang die nog werk aan te bieden hebben) aan.  Omgekeerd reageert de aangevallene als een gebeten hond. En zo blijft men elkaar met negativiteit vergiftigen tot er één begeeft, of tot het hele systeem begeeft.

Laat ons eens een poging doen om het tij te keren. Beginnen bij het begin.  Wat is een win – win – win. Eerste win: iedere burger begrijpt wat het plan is en is bereid de rijkdom te herverdelen. Tweede win: werkgevers begrijpen dat ook: laat alle medewerkers een goed en eerlijk loon verdienen en hou zelf iets over om je pensioen te kunnen verzekeren. Derde win: werknemers van overheid en privé, begrijp dat we ooit veel te veel ontvingen voor bewezen diensten, en dat het nu met iets minder ook zal gaan, ook al kost het meer inspanning zoals flexibiliteit en langer werken.

Denken in opbouwende woorden. Denken aan wat we wel kunnen bereiken. En dat op een positieve manier communiceren. Waar willen we voor gaan? Hoe kunnen wij  het systeem voor iedereen laten werken?  Hoe kunnen we beter samen werken? Werken als plezierige bezigheid, ook al is dat een gevangene een beter gevoel geven, een zieke verzorgen of een put graven om een kabel te repareren.  Het denken en het doèn op een constructieve manier beleven. Het gepieker, gemekker, het klagen en zagen… Stop het en doe het nu een keer ànders. De zomer komt er aan, het is hartverwarmend de boeren op hun land te zien werken met de natuur als bondgenoot. Het gras en het graan dat groeit, het oogsten wacht binnen enkele maanden: dat is opbouwen. Het doet pijn om te zien hoe vakbondsleiders, regeringsleiders en werkgeversleiders elkaar niet verstaan, niet kunnen en niet willen verstaan.

Mocht er al eens één partij  een constructief discours kunnen lanceren, en één vakbond alle negatieve woorden vervangen door constructieve voorstellen en acties, en één werkgeversorganisatie enkel en alleen constructieve taal gebruiken, en één krant en één TV station enkel formuleren wat wél kan i.p.v. wat allemaal niet kan en misloopt… Zou het dan? Ik ben alvast héél gelukkig dat ik voor enkele bedrijven en bedrijfsleiders kan en mag werken die dit begrepen hebben, die dit ook toepassen, die dit in hun cultuur en waarden beleven en doorgeven. En waar werken echt een plezier is en blijft. Het bestaat. En ik zou heel graag dit virus verspreid zien in heel dit land: win-win. Er voor gaan. Elke dag opnieuw.

De vakantie heeft mij deugd gedaan. Wroetend in de aarde van de tuin, tonnen zand verplaatsen, reorganiseren, wieden, planten… heel Zen en heel mooi weer. Af en toe wat gesport, drie keer naar Gent Jazz – lady Gaga in het écht gezien en genoten van een immens divagehalte  – en één keer er vier dagen tussen uit. Met vier mannen ‘op leeftijd’ (net 50 geworden of iets meer, de bende van Wim quoi) zijn we de streek van Eupen en de Eifel gaan verkennen met de motor. Indrukwekkend en aan te raden voor alle fiets – en motorfietsliefhebbers. Mooi, rustig, liefelijk, romantisch en een beetje desolaat als er mist hangt in de valei van het land van Herve. Ik had er met mijn kompanen filosofische gesprekken over de natuur, de cultuur, geschiedenis, wijn, muziek… en leiderschap. Conclusie van de bende: modern leiderschap vraagt veel meer empathie, meer authenticiteit, meer tijd… voor medewerkers en stakeholders dan de leider uit de twintigste eeuw die zich baseerde op positie, autoriteit, en ‘geen tijd’ voor medewerkers en ‘veel tijd’ voor het opkrikken van de eigen status zoals recepties en diners met gelijkgestemden of politici van dezelfde parochie.

 Op het centrale plein van Limbourg, onze prachtige uitvalsbasis

Modern leiderschap, daar gaat het over in het artikel van Ignace Van Doorselaere dat ik vandaag las in ‘De Tijd’ digitaal. Hij heeft het onder andere over het volgens hem onzinnige moment dat men evaluatiegesprek noemt. Ignace is CEO van de succesvolle lingeriegroep Van de Velde. Succesvol op economisch vlak, al jaren laten zij mooie cijfers zien, en succesvol in people management. Lees het artikel en ga volledig akkoord of denk er volledig anders over, het zal je in ieder geval inspireren. Het constructieve verhaal dat daar verteld wordt is de sleutel van het moderne en nieuwe leiding geven. Er werden al boeken over geschreven, lange studies over gemaakt: een hele interessante is die van Gallup ’employee engagement’, waar blijkt dat beter leiderschap leidt tot beter presteren en minder burn-out… maar in enkele minuten weet Van Doorselaere de kern te raken: “zeg niet wat iemand niet goed doet, creëer de omstandigheden waarin hij het beter doet”. Dat is een stap verder gaan dan positief denken, dat is constructief denken en handelen.  Mogelijkheden zien en creëren, begeesteren, betrokken zijn, inspireren…   Daar waren wij het met onze motorvrienden ook volmondig over eens. Daarbij nog eens het voorbeeld geven maakt het extra verschil. De tijd van de leider ‘luister naar mijn woorden, kijk niet naar mijn daden’ is voorbij. Hoewel… het blijft een uitdaging, en je ziet nog veel ‘old school’ managers leiding geven op de 20ste- eeuwse manier, gebaseerd op autoriteit, cijfers, rapporten en rapportering, en één evaluatiegesprek per jaar.  Een dodelijke cocktail voor de ‘goesting’ zegt Ignace Van Doorselaere. En daar ben ik het volledig mee eens.

Nog een interessante link van GALLUP voor alle CEO’s, managers, ondernemers, leidinggevenden over modern leiderschap, met cijfers, studies en up to date materiaal  : http://www.gallup.com/topic/employee_engagement.aspx

“Coach, leer mij helder en duidelijk zeggen wat ik wil zeggen. Het zit allemaal in mijn hoofd, logisch, gestructureerd, duidelijk. Complexe problemen kan ik aan, ik analyseer, ik puzzel een tijdje aan creatieve oplossingen, en meestal vind ik de oplossing waar mijn klant tevreden mee is”

Aan het woord is een ingenieur die software oplossingen op maat levert. Hij werkt voor een jong en snel groeiend bedrijf, waar kwaliteit en creativiteit even belangrijk zijn als snelheid. Op de universiteit was hij bij de kopgroep van het peloton, alle jaren succesvol met onderscheiding geslaagd. Hij had één mondeling examen afgelegd in vijf jaar. Nu hij vier jaar in het bedrijfsleven zit, wordt hij geconfronteerd met mensen die hem niet goed begrijpen.

Jaar na jaar verneemt hij op zijn evaluatiegesprekken dat hij inhoudelijk sterk is, collegiaal en sociaal ook, maar, dat hij niet duidelijk genoeg communiceert. Klanten begrijpen zijn uitleg niet of nauwelijks. Intussen heeft hij als expert drie mensen die hem assisteren in projecten, ook zij hebben moeite om hem te begrijpen. Wat is hier aan de hand? De  jonge man bedoelt het goed, hij wil zijn informatie delen, maar men begrijpt hem niet of verkeerd. Men klaagt er over dat hij stappen overslaat bij zijn betoog, dat hij geen structuur heeft, dat hij zelf de draad soms kwijt is en zich in details verliest. Jammer. Wat kan je daar aan doen? Als hij een rapport schrijft of een mail, dan is die duidelijkheid en structuur er wel. En mondeling gaat hij de mist in.

Omdat het bedrijf in hem een potentiële projectleider ziet wil men investeren in zijn persoonlijke ontwikkeling. Ik ontmoet hem in mijn praktijk. We bespreken de problematiek, de historiek en de doelstelling. Na een half uur is het ook voor hem duidelijk: “mijn doel is om mij helder en krachtig uit te drukken. Ik wil zo goed mogelijk kunnen uitleggen wat er in mijn hoofd zit. Ik wil dat men 100 % begrijpt wat ik wil zeggen. Maar hoe zeg ik het?”  We beginnen meteen te oefenen. Ik vertel hem dat ik vanaf nu mijn “trainerspet” op zet. De coach stimuleert leren, dat was het eerste half uur van onze meeting.  Een trainer begeleidt het leerproces en geeft instructie en advies. “Dat is dan duidelijk, laat er ons invliegen” zegt de jonge ingenieur.

De basis van succesrijke communicatie is constructief denken. Het is denken in een taal die toekomstgericht is, die de problemen heel kort benoemt, en de oplossingen stap voor stap formuleert in positieve taal. Rustig, doordacht en met krachtige woorden. Dat vergt training. De zinnen korter maken. Iedere stap checken of de andere partij het begrepen heeft. De reden van de onduidelijkheid is vaak ongeduld, onzekerheid, stress… Dus de basishouding van iemand die helder en krachtig communiceert is “rust”. Een arts die rust uitstraalt en duidelijk spreekt wordt beter begrepen door zijn patiënt. Uit respect voor de klant, de patiënt, de toehoorders uit het publiek praat je duidelijk, en gebruik je taal op hun niveau. Te vaak willen sprekers hun professionaliteit en expert-niveau demonstreren. Daardoor verliest men de connectie met de toehoorder(s). Een goede spreker kan het publiek boeien en gemotiveerd houden om aandachtig te blijven.

Helder, krachtig en duidelijk communiceren begint bij de voorbereiding. Breintraining. Met korte zinnen, met enkele woorden, raak mikken. Oefenen onderweg in de auto, luisteren naar geschoolde radiostemmen, meer vragen stellen en minder lange antwoorden formuleren. Dat zijn enkele tips om er aan te beginnen. Hou het kort en het wordt krachtiger en helder. Want in het hoofd van de ingenieur is de oplossing dat al: helder. De vertaalslag naar de klant of de collega is “aan te leren”. Met de juiste techniek, de juiste focus en honderd procent motivatie is het doel te bereiken.

“Coach, mijn laatste meeting ging het al veel beter, ik blijf trainen”. Dat zag ik op mijn scherm verschijnen, een week na onze meeting.  Ik stimuleer mijn klanten om veel te oefenen en ‘s avonds of onderweg in de auto eens rustig te evalueren.  En het in korte zinnen te noteren. Een dagelijkse reflectie op je prestatie verbetert de volgende prestatie. Helder?

Wie tijdens het weekend de koersfiets of mountainbike van stal haalt doet dat met een duidelijke motivatie: winst maken. Mentaal opgepept en opgeladen, fysiek moe en voldaan (het “na de douche gevoel”) en fysiek sterker nadien. Twee maal winst dus.

Onlangs, op zaterdag 25 april, nam ik met de koersfiets deel aan de “Davitamon Classic.” Samen met twee vrienden legden wij de 100 kilometer af, omringd door duizenden andere fietsgekken. Goed gek in de gezonde zin van het woord gek. Beklimmingen, afdalingen, bochten, eindeloze stroken langs de Schelde met zijwind, rugwind, tegenwind: heerlijk genieten van goed gedoseerde inspanning. Wat ons opviel: ieder jaar zijn er meer fietsende dames ingeschreven. Duursporten in groep is in, een fietsende Flandrien en Flandrienne-community: het geeft pittig extra pigment en piment.

Waarom is fietsen zo interessant voor onze mentale en fysieke gezondheid, paraatheid, (veer)kracht?

Onze hersenen danken onze longen, spieren en het hart voor het geleverde werk met een atoombom (een bom met atomaire deeltjes) vol endorphines, adrenaline en andere pephormonen. Bovendien voelt men zich een beetje een held als men regen en wind honderd kilometer lang trotseert. Dankzij de gezondheidsrevolutie, mooi beschreven door journalist Wouter Van Driessche in ‘De Tijd’, kunnen we fietsend alles meten, registreren, bewaken en opvolgen. Onze personal trainer zit in een klein technologisch wondertje zoals een Garmin, een Polar, of in mijn Iphone 6: alles te bevestigen op je stuurstang van je koersfiets. Je volgt je hartslag, de hoogtemeters, het parcours… en je geniet van het landschap, van de fietsende massa rond je: gewoon heerlijk.

 Ötztaler Radmarathon, paar jaar geleden. Een kick richting Innsbrück.

Wat neemt een manager of ondernemer, een dokter, een zelfstandige mee als winst van zo’n georganiseerd fietsorgasme? Een mentale boost, een gevoel van mentale hardheid: mental toughness. Je neemt het mee naar de week die komt, en je staat sterker in meetings, onderhandelingen, consultaties… want je mentaal en fysiek uithoudingsvermogen is getraind zoals een atleet. De “spirit” van doorzetten bij slecht weer, moeilijke hellingen, zadelpijn, kan je makkelijk omzetten naar doorzetten op de werkvloer.

Vanaf de maand mei, bij goed weer, doe ik op verzoek persoonlijke coach-sessies wandelend of zelfs fietsend. Fysiek bewegen en mentaal creatief zijn tijdens onze coachingsessie. Uniek en effectief. Heel wat managers gingen je al voor.

Links

http://www.tijd.be/dossier/nieuwetijden

http://www.dokterdokter.nl/gezond-leven/bewegen/5-redenen-om-de-fiets-te-pakken/

http://enhancedperformanceinc.com/executive-training/executive-toughness/