Category Archives: Authentiek

Spreken voor publiek: angst aanjagend

We kennen angst voor spinnen, angst voor de dood, hoogtevrees, bang in het donker… In dat rijtje hoort ook angst om te spreken voor publiek. Volgens onderzoek van Jim Arthur Peterson, een Amerikaanse professor die voor zijn studenten, en voor iedereen die er wil van leren, een website beheert over ‘speech topics’, staat de spreekangst op nummer één bij de zogenaamde ‘sociale fobieën’. Naar schatting 12 % van de actieve bevolking zou last hebben van één van die ‘angsten’. En daarvan worstelt 1 op 5 met – 19 % – met spreekangst.

Gaat het om spreekangst voor grote groepen, of ook als iemand een kleine vergadering toespreekt? Meestal vergroot de schrik, soms tot lichte paniek, als er meer publiek in de zaal zit. Is er verschil als men spreekt voor bekenden – een speech op een familiejubileum – of voor onbekenden? Zeker. Sommigen zetten schitterende speeches neer voor familie, maar huiveren bij het idee om dit te doen voor een groep onbekende zakenlui. Is er een verschil tussen spreken voor een camera en spreken voor een zaal? Zeker, een camera intimideert de meest taalvaardige spreker nog meer dan een levend publiek.

stress-your-friend1

Bestaat er een recept om spreekangst te overwinnen? Zeker. Er bestaan er veel. Werken die recepten? Soms. Wanneer werken ze dan wél? Dat hangt van verschillende factoren af, zoals de ernst van de ‘kwaal’, de motivatie van de leerling, de kennis, de ervaring en het geduld van de leraar. Heeft het met talent te maken? Natuurlijk, dat is zeker een belangrijk element. Nog belangrijker is de overtuiging. Welke overtuiging? De overtuiging dat je ondanks angst toch een goede spreker kan zijn. Dat talent maar een deel van het verhaal is, en dat een gezonde dosis zelfvertrouwen de hefboom is om een goede spreker te worden.

Al wie zich duidelijk kan uitdrukken in een gewoon gesprek, één op één, of in een kleine groep mensen die men kent, kan leren spreken voor publiek. De voorwaarden om dit goed te doen zijn eenvoudig, de technieken zijn talrijk, onuitputtelijk, je vindt meer dan 2500 – Engelstalige – tips op http://www.speech-topics-help.com.

Basisvoorwaarden: scoor jezelf tussen 0 en 10

1. Wil je het écht leren?                                                                                              1-2-3-4-5-6-7-8-9-10

2. Durf je jezelf kwetsbaar opstellen voor een groep? (fouten maken mag)               1-2-3-4-5-6-7-8-9-10

3. Beheers je in een ‘gewoon’ gesprek de taal voldoende? (moedertaal)                    1-2-3-4-5-6-7-8-9-10

4. Geloof je dat je ondanks stress een behoorlijke speech zou kunnen neerzetten?   1-2-3-4-5-6-7-8-9-10

Op de eerste vraag is een 10 noodzakelijk, op de volgende vragen is een 7 of meer O.K. Spreken voor publiek kan je leren, ondanks de ‘schrik’ die veel mensen hebben (in deze link zie je dat je niet alleen bent).  Het is zoals fluitend door een donker bos gaan als je bang bent.  Je gaat er dapper door, en je voelt de adrenaline stromen, je voelt de blikken van de wilde dieren die er niet zijn, maar je overwint je angst niet écht, je mag bang zijn, en toch ga je door. Zo werkt het ook met speeches geven. Je stapt op het podium, en je gaat door, niet meer bang van bang. Het goede nieuws is: als je goed scoort op de vier basisvoorwaarden is dat snel aan te leren. Ik wens je hiermee veel succes, je kan moed en informatie putten in deze bronnen:

http://www.statisticbrain.com/fear-of-public-speaking-statistics/

http://www.speech-topics-help.com

Vakantie tot 22 juli. Digitaal ontkoppelen.

Beste lezer, liever dan via een droge ‘out of office’ meld ik jou dat ik met vakantie ben. Dankbaar voor de vele contacten, uitdagende opdrachten, het werken met nieuwe teams, het werk met bestaande klanten. Een beetje moe en heel gelukkig wordt het eerste half jaar van 2014 afgesloten. De eerste drie weken van juli zal er geen nieuwe blog verschijnen, en zal ik leren ondervinden wat het is om los te koppelen van mail, Facebook, Linked In en andere digitale speeltuinen. Discipline zal nodig zijn om digitaal af te kicken. Inzicht > Intentie > Actie! Hoe zal het voelen om de Iphone enkel te gebruiken om een restaurant te vinden, en de Ipad enkel om het voetbal te zien? Hoe groot zal de verleiding zijn om toch eens te gaan loeren? Ik ben benieuwd, en zal er later op terug komen. Wandelen in de natuur, mountainbiken, zwemmen, lui zijn, vijftien minuten van het dichtst bij liggende dorp logeren in een opgeknapte boerderij, lezen, schrijven: dat is de ontspanningsformule voor de komende weken. Aan alle lezers, klanten, vrienden en vriendinnen: ik wens jullie ook een heerlijke vakantie!                                                                                            DSC_0020

Jan Mulder wereldkampioen

Marc Wilmots laat de Rode Duivels punten pakken. En veel. Hij heeft steeds meer feiten en cijfers die hem ‘gelijk’ geven. Hij is omringd met een  sterke staff, tot en met een topchef, maar koos er voor om zelf de rol van mental coach op te nemen. Mensen die topprestaties leveren zijn naast fysiek en technisch getalenteerd, ook mentaal sterk. Die mentale kracht heeft vele facetten, waaronder het ‘streversgehalte’. Al die ego’s leggen de lat zo hoog dat er binnen een team competitie ontstaat.  En frustratie, afgunst en andere normale emoties bij topsport. 23 spelers voor 11 basisplaatsen. Hou die allemaal scherp, gemotiveerd, flexibel en vol vertrouwen, ook al moeten ze slechts 3 minuten spelen, of helemaal niet: een onmogelijke opdracht voor één mens. In een dergelijke groep heersen groepsdynamieken die bij succes onzichtbaar blijven. Zo lang men wint mort men niet. Bij hoge stress of bij falen komt de mentale kracht vaak op een minder fraaie manier naar buiten. Een voorbeeld: Lukaku die de hand van de coach weigert, en letterlijk om zich heen schopt en roept als een verwende puber die zijn zin niet krijgt. De reactie van Wilmots op de persconferentie was voor mij duidelijk: het wordt onder de mat geveegd bij al het andere stof. De frustratie van Dufour en andere spelers die barsten van de goesting en de adrenaline, en die op hun ongelofelijke honger blijven zitten: onder de mat! Er dreigen nog meer ontploffingen. Maar onze bondscoach blijft een topcoach, ook hij mag zich vergissen. Hopelijk is er geen mentale coach nodig en voetballen ze in de achtste finale de pannen van het dak. Daarvoor zal er een klein mentaal mirakel nodig zijn want de uitstraling, de overtuiging, het enthousiasme… van de Rode Duivels de eerste twee matchen deed meer denken aan Rode Cavia’s. Rennen dat wel, maar naar waar en waarom?

1025_Mulder

De beste stuurlui staan aan wal. Veel sportpsychologen en mental coaches vinden dat Wilmots een fout maakt omdat hij geen professionele mentale omkadering heeft voorzien. Met deze ploeg, nummer vijf op de wereld als het om transferwaarde gaat, moet er enthousiast en dominant voetbal mogelijk zijn. Jan Mulder analyseert het knap, en kan het nog creatief, scherp, humoristisch en spitsvondig verwoorden. Dat hij op 4 mei dit jaar negen en zestig is geworden (69) lijkt wel fictie. Voor mij is Jan Mulder wereldkampioen “professionele voetbalcommentaar geven”. Volgens Jan mag het allemaal wat spontaner (authentieker), enthousiaster, waardoor het sterker (performanter) wordt.  Op die manier bouw je (constructief)  sneller (hogere pace) een goede aanval op.  Mulder staat – zonder het te weten – achter het acroniem PACE: performant, authentiek, constructief en enthousiast, en straalt dat ook helemaal uit. Jan Mulder op zijn 69 wereldkampioen! Leve De Rode Duivels, zo lang het duurt genieten we mee van de euforie van onze landgenoten in het algemeen en van onze koningin in het bijzonder. Lees meer over Mulder de communicator: klik hier. Bij gebrek aan mental coach in Brazilië kan iemand daar Jan Mulder’s enthousiasme injecteren in iedere Duivel zijn hoofd, hart en benen? Dàn en alleen dàn pakken we de wereldtitel.

 

Vergaderen is populair. Conference calls, skype, échte ouderwetse vergaderingen: het is noodzakelijk, maar wie gaat er met ‘enthousiasme’ naar de volgende vergadering? Het is populair, maar is het effectief? Is het interessant? Er is veel weerstand tegen vergaderen. Ik hoor vaak van mijn klanten dat ze het helemaal niet effectief vinden. De “meetingcultuur” is in vele ondernemingen een (on)uitgesproken bron van frustratie. Je kent alle frustraties van meetings dus bespaar ik je het lijstje. Vergaderen, coachen, een verkennend gesprek, een brainstorming… hoe kan het met meer impact, met meer effect?

on top of it

Wandel! Doe het gewoon, ga op wandel met je gesprekspartner(s). Er is steeds meer wetenschappelijk bewijs dat wandelen niet alleen aangenamer en gezonder is, maar ook effectiever als je snel tot goede oplossingen of ideeën wil komen.  De universiteiten van Michigan en Stanford leveren wetenschappelijke argumenten. Hebben we die nodig? Ons gezond verstand weet dat, zeker nu het zomer is, een wandeling energie geeft, inspiratie brengt, en je in een ‘andere’ context beter tot ‘connectie’ brengt. De moeite om het eens te proberen. Grote leiders en managers doen het ook. Durf je je volgende gesprek of meeting buiten houden?

Ik bedank mijn klant, een jonge CEO van een jong en bloeiend IT-bedrijf, om me deze link te bezorgen. Nu is het aan jou: “Bridge the ‘inspiration – action’ gap” and just do it. Eén klik en je bent er.

 

Leren omgaan met conflict, leren uit conflict

Vorig weekend was ik met vrienden in Normandië. Met de motor legden we meer dan duizend kilometer af door het glooiende, liefelijke landschap, vlakbij de kust waar in juni 1944 één van de gruwelijkste oorlogsdaden sinds mensenheugenis plaats vonden. Ik was daardoor heel diep geraakt, net als mijn drie vrienden. We werden er letterlijk stil van. Op zes juni 1944, D-day, verloren 12.000 Amerikaanse, Engelse en andere ‘geallieerde’ jonge mannen daar het leven, ze werden als kanonnenvlees in zee en op het strand gedropt. Alleen al op dag één. Wat volgde was een dagenlange meedogenloze strijd. Tot de Duitsers moesten plooien. Toen we op het kerkhof van Omaha beach wandelden werden we stil getroffen door de ‘trieste schoonheid’ van de talloze witte kruisen, hier en daar een Jodenster er tussen. “We leren zo weinig uit die gruwelijke fouten” zei één van mijn vrienden. Overal ter wereld zijn er nog steeds dergelijke massale slachtingen, zelfs onder burgers. Op grote en kleine schaal.

everything-is-workable-3d-book-2De uren nadien zit je daar dan, cruisend op de motor, enkel in gesprek met jezelf. Ik was mij ontzettend ‘hard’ bewust van de rauwheid en medogenloosheid van de oorlog enerzijds, en de schoonheid en de ingetogenheid van de musea en talrijke begraafplaatsen anderzijds. Ik was net voor mijn vertrek begonnen in een boek over ‘conflict resolution’ van Diane Hamilton, een Amerikaanse professionele ‘mediator’ en ‘facilitator’ in conflictsituaties. “Everything is workable” is de titel, dat was natuurlijk een trigger om het te kopen. Teamtrainingen hebben altijd met ‘conflict’ te maken, ook al benaderen we dat speels en licht. Het bezoek aan deze historische plaatsen wakkerde mijn ijver aan om het boek meteen grondig tot de laatste letter uit te lezen (ben bijna klaar, het zijn wat kortere nachten geworden). In onze filosofische gesprekken tijdens de stops onderweg hadden we het over ‘omgaan met conflicten’. We waren het roerend eens: het zou een verplicht vak moeten zijn in ons onderwijs. Het boek van Diane Hamilton is zo rijk, zo menselijk, zo juist… het helpt een conflict aanvaarden, er open en zonder vrees mee om te gaan, het vanuit verschillende perspectieven aan te pakken. Het dwingt je niet het conflict op te lossen zoals de letterlijke vertaling van het woord ‘resolution’ suggereert. Het leert je er constructief mee omgaan, creatief ook, vanuit een niet dwingende maar uitnodigende attitude: gelijk halen is onbelangrijk, waardigheid, begrip en gedeelde interesse voor beide partijen, van beide partijen, daar gaat het om. Daardoor ontstaat een nieuwe vorm van samen werken of van begripvol elk zijn weg gaan.  Ook als elke partij een andere visie behoudt op de werkelijkheid, kan men respectvol en krachtig zijn eigen weg verder zetten. En vaak ontstaat er op die manier toch een vreedzame en begripvolle oplossing en samenwerking. Dat geldt op alle niveau’s, van een burenruzie tot een conflict met je baas, met je familie, je collega: conflict is a part of life.

IMG_3757

Dit boek bevat een zeer hanteerbare toolbox en leidt je tot échte win-win situaties. Het is niet geschreven om oorlogen zoals deze van 40 – 45 te voorkomen, maar het zou wel kunnen werken in de toekomst voor onze eigen kleine oorlogen, privé en professioneel. Je hebt het al door: ik raad het iedereen van harte aan, voor zo ver ik weet is het enkel in het Engels verkrijgbaar: http://www.shambhala.com/everything-is-workable.html

 

Saskia Van Uffelen: “H.R. manager belangrijker dan CFO”

De ex-CEO van Bull die haar bedrijf succesvol liet groeien is een mama. Moeder van vijf kinderen, een jonge vijftiger (52) die op dit moment, eind april, overstapt naar Ericsson. Als CEO natuurlijk. Saskia is zeer consequent in haar columns in ‘De Tijd’, haar televisieoptredens, haar contacten met Nelie Kroes, haar boek ‘Iedereen Baas’. Ze heeft het over ‘nieuw leiderschap’. “We moeten uit onze ivoren toren komen en coaches worden… opleiding en ontwikkeling centraal stellen en onze medewerkers zelfstandig maken.”

Saskia-Van-UffelenDoor zich regelmatig te ontspannen (vrijdagnamiddagen, week-ends en vakanties houdt zij écht vrij) kan ze dit tempo aanhouden. Niet tot haar zeventigste zoals ze zelf zegt. Ze is tenslotte nog jong, een babyboomer van 52. Gepokt en gemazeld in de IT-business en toch een fanatieke people manager. Zij ziet  “IT als stimulans om menselijker te managen.” Haar enthousiasme hierover deelt ze in haar boek ‘Iedereen baas’  waar ze uitlegt dat we vanaf 2016 met vier generaties zullen samenwerken in de bedrijfswereld. De Z-generatie, geboren na 1992, is op komst, en die slikken niet zo maar een hiërarchisch bevel (vraag het aan de leraren en professoren aan de universiteit, die zijn verplicht zich aan te passen aan de Z-ters, een factor in het stijgend burn-out percentage misschien…). De generatie Y (° 1980-1992) maakt het de huidige managers al niet zo gemakkelijk en toch wordt de uitdaging: hoe houden we die vier generaties samen vrolijk gemotiveerd? Door nieuw leiderschap dus. Saskia Van Uffelen haar voorbeeldfunctie is belangrijk, haar communicatie hierover ook. We weten nu dat het in 2014 en in de toekomst mogelijk is hard te werken, veel verantwoordelijkheid te nemen, een bedrijf en een gezin te leiden, en dat allemaal te relativeren. Saskia, une grande dame, die ons nog lang mag inspireren. Wij wensen haar succes met haar nieuwe uitdaging bij Ericsson, die gelukzakken!

PS. Als coach, speaker en trainer, als babyboomer en vader van twee Y-generatieleden, zie ik in veel bedrijven en organisaties veelbelovende synergie ontstaan. Voorwaarde: een open geest en de kunst om minder oordelend te zijn langs beide kanten. Openheid, passie en het delen van informatie maakt mensen enthousiast, de E van PACE.

Ter info het generatie-overzicht

Babyboomers:  ° 1946 – 1964   Generatie X: ° 1965 – 1979  Generatie Y: ° 1980 – 1992  Z-ters: vanaf 1993